batqın

sif.

1. Batmış, çökmüş, çökək, çuxura düşmüş. Qubernator, adı çəkildiyindən batqın gözlərini bir çocuq sevinci ilə parıldadan Cəfər əmidən: – Siz necəsiniz? – <deyə soruşdu> H. N.. // Çuxur, dərin yer.

2. Batıq, batmış (səs).

3. məh. İtmiş, adı və nişanı qalmamış. Adı batqın. Batqına düşmək – vaxtında gəlib çıxmamaq.

4. məh. İflas etmiş, müflis.